Food Experiment - Ruwe montage

tijdlijn draaiboek

eenvoudige versie tijdlijn uitgebreidere versie staat in het draaiboek

Vormentaal evenement

Week 4

Het was ondertussen week 4. De druk kwam op de ketel te staan, want over drie weken moest alles al gebeuren en we hadden nog zo goed als niets. Dus we gingen in bespreking. Wat wilden we precies? Waar ging het om? Om wie ging het? Wat waren we van plan? We zetten alles op een rijtje.

Er is in de maatschappij te weinig beseft over e-nummers. Sommige mensen weten wel dat het niet goed is, maar wat er dan precies niet goed weten ze niet. En dat zorgt voor een hoop zorgen bij ons. Wij willen bij onze doelgroep het besef van de e-nummers creëren. We willen niet vertellen dat e-nummers per definitie slecht zijn, maar wel dat er wel goed naar gekeken moet worden.

De volgende vraag: hoe gaan we dat doen? We hadden al een ruwe schets op tafel liggen; we gaan eten (visueel) manipuleren om de manipulatie die de producenten doen visueel weer te geven. Immers, we geloven eerder wat we zien dan wat we horen. We zaten te denken aan lichtgevend/opgroeiend voedsel door middel van blacklights. We zijn op kort onderzoek gegaan over hoe deze techniek werkt en kwamen al snel tot de conclusie dat we kleuren moeten gebruiken met een lage frequentie. We kunnen hier echter niet klakkeloos vanuit gaan, dit gingen we later in de week testen.

Daarnaast hadden we een locatie nodig om ons evenement plaats te laten vinden. De keuzen voor een lab- en/of fabriek-setting was al gemaakt en dus zouden we ook een oud fabriekspand moeten zien te regelen. Uiteindelijk hadden we een geschikt pand gevonden (slechts 21 euro per dagdeel!) en zochten contact met de beheerder via mail. Het was wachten op antwoord.

Ondertussen bogen wij ons weer over het plan om het wat concreter te maken. Want met alleen wat gekleurd voedsel verover je geen hoofden; er moet wat meer bij. Al snel hadden we besloten dat we mensen laten eten en daarbij het verhaal vertellen. Nog beter, laten zien. Immers, beeld spreekt meer dan woord. En hoe dan? Door een hoogstaand, interessant en informatief filmpje. Natuurlijk wel op een leuke manier. Ok, dat is ook weer rond.

Maar waar halen we de mensen vandaan? Hier moesten we nog even over na denken. Ook over de promotie en de mogelijkheden hiertoe (was het inderdaad mogelijk om glow-in-the-dark te printen?) en over de meer perciesere inrichting van het evenement. We hadden de taken verdeeld, iedereen zou heel hard werken aan zijn of haar taak en de eerst volgende gelegenheid weer rapporteren aan elkaar.

En zo geschiedde het.

Cultural Probes

http://student.aii.avans.nl/cmd/jmaakor/Culturalprobes/

Draaiboek

Locatie: Mauritsstraat 28, centrum van Breda.

Aankleding: De locatie ziet er vanaf de buitenkant heel normaal uit. Van binnen ziet het er uit als een soort van laboratorium. Er staan drie verschillende tafels waar aan ieder 4 tot 5 mensen aan kunnen zitten. 

Datum: 6 juni.

Tijd: 13.00-14.30

Aantal personen: 12 tot 15 personen. 

Benodigheden:

• Posters. Deze zijn vooraf al nodig geweest om het evenement te promoten, maar kunnen mensen ook leiden naar de plek waar ze moeten zijn. 
• Mondkapjes. Deze zijn voor ons als groep, hiermee laten we zien dat we een soort van experiment hebben. 
• Pakken (geel ,schilders). Niet zozeer noodzakelijk maar leuk voor aankleding voor ons. 
• Reageerbuizen. Aankleding, maar ook voor op een van de drie tafels
• Tafels. Natuurlijk voor de mensen, waar het eten op komt. 
• Warmhoudplaat, om het voedsel warm te houden
• Beamer, om de film(s) op af te spelen
• Bestek en borden. 
• Doeken, voor de beamer en om het duister te maken
• Beeldschermen
• Aansluitingen, stekkerdozen
• Computer, laptop
• Lampen, sfeerverlichting
• Blacklights 

Hoe we de doelgroep benaderen: 

Onze doelgroep zijn de jongere mensen die toch hun eigen boodschappen doen. We kiezen speciaal voor de jongere mensen omdat deze ook vaak een smartphone hebben. Er is een smartphone app waarvan we willen dat de mensen dit gaan gebruiken. Dit is de experience die we de mensen ook mee willen geven. Dat ze door krijgen dat er ook E-nummers in producten zitten die niet alleen door de Keuringsdienst, maar ook door jezelf gewoon opgezocht konden worden met de app. 

De jonge mensen die zelf hun boodschappen doen willen we ook benaderen in supermarkten. Daar hangen we meer dan een week posters op. Een paar dagen voor het evenement gaan we door Breda te lopen. Hier gaan we de mensen aanspreken en geven we ze een kaartje mee. Om niet voor verassingen te komen staan willen we graag dat ze zich aanmelden als ze naar dit event komen. Dit kan door zich aan te melden op de website of even te mailen.

De tijdlijn:

Week 6: Het plaatsen van posters in supermarkten rondom Breda. Ook staat de website dan online. Ook geven we al aan geïnteresseerde mensen kaartjes mee. 

Week 7: In het centrum van Breda, wel bij de supermarkten in de buurt nog een keer kaartjes uitdelen. 

In deze week is ook al het evenement. Het evenement zelf begint om 1 uur. 

Omdat wij verwachten dat dit uit kan lopen en dat er mensen toch iets te laat komen en laten we het pas echt beginnen om kwart over 1.

Als ze aankomen worden ze door twee mensen naar hun tafel geleid. Deze mensen zijn een soort van labpersonen. Ze dragen een mondkapje en een labjas. Dit wordt gedaan om het idee van laberatorium nog een keer goed zichtbaar te maken. Tevens is dit een beetje een schrikeffect omdat je niet weet waar je beland bent. 

Zodra iedereen aanwezig is laten we een intro filmpje zien. Dit filmpje duurt maximaal 3 minuten.
In dit introductiefilmpje laten we niet alles zien, de boodschap van ons idee willen we dus nog niet zichtbaar en duidelijk hebben. Wel laten we zien hoe ze interactief bezig moeten zijn met het eten.

Er zijn drie verschillende gerechten, op iedere tafel staat een ander gerecht. Ieder gerecht heeft een eigen interactie. Zo heb je:

Gerechten die een andere kleur hebben dan dat ze oorspronkelijk hebben. De producten hebben dan hele chemische kleuren waardoor mensen zichzelf af gaan vragen of het wel te eten is en of het niet giftig is. De producten die we de mensen geven zijn niet giftig of schadelijk en ze kunnen het gewoon eten. Ze mogen het laten staan of argwanend zijn.

Een gerecht wat licht geeft als je er met een blacklight overeen gaat licht afgeeft. Dit geeft het een glow in the dark effect. Dit doen wij met ongeveer hetzelfde idee in ons hoofd als bij het vorige gerecht. Er kunnen slechte chemische stoffen in zitten zonder dat je het doorhebt of dat je het kunt zien. Door onderzoek zijn we erachter gekomen dat er een product is wat licht geeft in het donker als er een blacklight overheen wordt gehaald: dit is Tonic. Ook dit is gewoon een natuurlijk product dus niet schadelijk voor onze gasten.

Bij ieder bord ligt een klein blacklight lampje waarmee ze kunnen kijken hoe het gerecht eruit ziet.

Bij de derde tafel doen we niets met het eten maar met de mensen zelf. Deze worden geblinddoekt. Ook hierbij: Je kunt niet zien wat je binnen krijgt. Dat geldt opnieuw ook van de schadelijke stoffen die in een product zitten, je weet niet wat je binnen krijgt. Mensen kunnen hier beter met hun handen eten omdat ze zo denken te raden wat het is. Daarom krijgen de mensen na deze tafel altijd een desinfectie doekje.

Alle gerechten zijn erg klein. Het zijn normale hapjes voor tussendoor, dus nemen ook niet veel tijd in beslag om te worden gegeten. Er wordt voor ieder gerecht een tijd geschat van maximaal 15 minuten, dit omdat de gerechten dus gewoon kleine hapjes zijn. 

Na 15 minuten schuiven de mensen een tafel op en komen dus bij het gerecht met een andere interactie. Dit gebeurt twee keer. Ondertussen lopen wij langs om eventuele vragen te beantwoorden maar hier zullen we nog heel schuchter op antwoorden. 

Iedere keer als de 15 minuten om zijn (of als iedereen klaar is met eten en staat te wachten) komt er een geluid waardoor de mensen weten dat ze door kunnen schuiven. Dit is uitgelegd in het introfilmpje. We filmen tijdens het evenement ook de reacties van de mensen. 

Als alle groepen alle tafels hebben gehad en ieder product hebben gezien mogen ze allemaal naar het doek komen waar de beamer het laatste filmpje op laat zien. In dit filmpje laten we dus wel zien wat de daadwerkelijke boodschap van ons evenement was. Hierin wordt uitgelegd dat er nog steeds slechte e-nummers in producten zetten. We willen er op attenderen dat echt niet alle e-nummers slecht zijn, maar dat er nog steeds slechte e-nummers in de normaalste producten zitten, die -als je bijvoorbeeld astma hebt- beter niet kan eten omdat het heel erg slecht is voor je longen als je al astma of longproblemen hebt.  Daarom is er een app, waarvan wij willen dat de mensen het downloaden. Dit is een soort van bijsluiter die mensen kunnen gebruiken om te kijken welke e-nummers erin zitten en wat ze nou eigenlijk inhouden. Hiermee willen we het eten transparanter maken.

Moodboard Light