Het was ondertussen week 4. De druk kwam op de ketel te staan, want over drie weken moest alles al gebeuren en we hadden nog zo goed als niets. Dus we gingen in bespreking. Wat wilden we precies? Waar ging het om? Om wie ging het? Wat waren we van plan? We zetten alles op een rijtje.
Er is in de maatschappij te weinig beseft over e-nummers. Sommige mensen weten wel dat het niet goed is, maar wat er dan precies niet goed weten ze niet. En dat zorgt voor een hoop zorgen bij ons. Wij willen bij onze doelgroep het besef van de e-nummers creëren. We willen niet vertellen dat e-nummers per definitie slecht zijn, maar wel dat er wel goed naar gekeken moet worden.
De volgende vraag: hoe gaan we dat doen? We hadden al een ruwe schets op tafel liggen; we gaan eten (visueel) manipuleren om de manipulatie die de producenten doen visueel weer te geven. Immers, we geloven eerder wat we zien dan wat we horen. We zaten te denken aan lichtgevend/opgroeiend voedsel door middel van blacklights. We zijn op kort onderzoek gegaan over hoe deze techniek werkt en kwamen al snel tot de conclusie dat we kleuren moeten gebruiken met een lage frequentie. We kunnen hier echter niet klakkeloos vanuit gaan, dit gingen we later in de week testen.
Daarnaast hadden we een locatie nodig om ons evenement plaats te laten vinden. De keuzen voor een lab- en/of fabriek-setting was al gemaakt en dus zouden we ook een oud fabriekspand moeten zien te regelen. Uiteindelijk hadden we een geschikt pand gevonden (slechts 21 euro per dagdeel!) en zochten contact met de beheerder via mail. Het was wachten op antwoord.
Ondertussen bogen wij ons weer over het plan om het wat concreter te maken. Want met alleen wat gekleurd voedsel verover je geen hoofden; er moet wat meer bij. Al snel hadden we besloten dat we mensen laten eten en daarbij het verhaal vertellen. Nog beter, laten zien. Immers, beeld spreekt meer dan woord. En hoe dan? Door een hoogstaand, interessant en informatief filmpje. Natuurlijk wel op een leuke manier. Ok, dat is ook weer rond.
Maar waar halen we de mensen vandaan? Hier moesten we nog even over na denken. Ook over de promotie en de mogelijkheden hiertoe (was het inderdaad mogelijk om glow-in-the-dark te printen?) en over de meer perciesere inrichting van het evenement. We hadden de taken verdeeld, iedereen zou heel hard werken aan zijn of haar taak en de eerst volgende gelegenheid weer rapporteren aan elkaar.
En zo geschiedde het.
